Wij zijn Krabben, wij zijn Krabben
 

We leven samen op de bodem van de zee

Men noemt ons Krabben maar daar zitten wij niet mee

Groepen mensen kijken ons vaak lelijk aan

Maar we zoeken daarom echt geen andere baan.
 

We blijven Krabben, we blijven Krabben,

We blijven Krabben Krabben Krabben
 

We blijven Krabben, we blijven Krabben,

We blijven Krabben Krabben Krabben
 

Wij zijn Krabben, wij zijn Krabben
 

Wie zich in zee waagt wil geen Krabben aan zijn teen

En daarom vinden heel wat mensen ons gemeen

Want wij knijpen graag in tenen vol venijn,

en iets anders is niet wat wij willen zijn.
 

We blijven Krabben, we blijven Krabben,

We blijven Krabben Krabben Krabben
 

We blijven Krabben, we blijven Krabben,

We blijven Krabben Krabben Krabben
 

Wij zijn Krabben, wij zijn Krabben
 

Wie op garnalen vist heeft ons niet graag aan dek

Toch is een Krabbenzeef een prachtig ding, te gek

En het is net als of je op de kermis bent

En dat draaien kost ons bovendien geen cent.
 

We blijven Krabben, we blijven Krabben,

We blijven Krabben Krabben Krabben
 

We blijven Krabben, we blijven Krabben,

We blijven Krabben Krabben Krabben
 

Wij zijn Krabben, wij zijn Krabben
 

Door de fosfaten groeien algen voor de kust

En daarom heeft de Krab van nu maar weinig rust

even later worden wij geplaagd door jeuk

Nee, die algen maken het voor ons niet leuk
 

We blijven Krabben, we blijven Krabben,

We blijven Krabben Krabben Krabben
 

We blijven Krabben, we blijven Krabben,

We blijven Krabben Krabben Krabben